(C. E. Ferreiro – Miro Casabella – LNL)
Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, o alcumado Ghandi galego, intelixente, irónico, artista universal. Exiliado na Arxentina. No ano 1944 fundou o consello de Galiza no Uruguai que ademais foi onde se lle erixiu o primeiro monumento no ano 1975. Este é un poema de Celso Emilio Ferreiro dedicado a todos aqueles que aldraxaron a súa imaxe. Este tema foi gravado por Miro Casabella no ano 1969 dentro do seu single “Cantigas de escarnho e Maldizer”.
Olla meu irmao honrado, o que acontece con Daniel
Os que o tiñan desterrado agora falan ben del
O palurdo de alma lerda
O tendeiro desertor
O vinculeiro da merda, disfrazado de señor
O lerdo carca refrito, o monifate de entroido
O aprendiz de señorito, marqués de quero e non poido
O badoco endomingado
O franquista pousafol
O forricas desleigado, o pequeño burgués mol
O devoto do onanismo
O feligrés de pesebre
O tolleito de cinismo, o que dá gato por lebre
O rateiro do peirao
O refugallo incivil
Válense de Castelao para esconder a caste vil
Escoita puto nefando
Criado na servidume
Non pasará o contrabando dese teu noxento estrume
Grotesco escriba sandez
Inxertado nun raposo
Castelao nunca foi teu, porque Castelao é noso
I anque a ti che importe un pito
Sabrás que é cousa sabida
Que estás incurso en delito de apropriación indebida.