A última pieza vogal de Hai un paraiso refrenda ese aire entre reivindicativo e esperanzado que serve de fío conductor en boa parte o álbume. “Aínda que a humanidade talvez atravese por un dos seus peores momentos”, diagnostica Bieito Romero, “non podemos perder a esperanza dun cambio. Non será dun día para outro, pero será”. Esta composición latino-céltica realza uns versos combativos de Raquel González Gamallo, a mesma colaboradora do grupo que xa escribiu a letra de Terra para XV Aniversario (2001).
Tal vez penses que nada cambiou
(qu)e de ningún dos esforzos
ves resposta hoxe
pero pouco a pouco
algo se move
e o sol, con versos de luz, avanza
atravesando as nubes
espertando a paisaxe
por entre os feixes de arumes
algún froito nace
Tralas nubes
versos de luz
quedan as pegadas
do que outros xa fixeron
tralas nubes
versos de luz
a historia nos agarda
i é noso o tempo
quedarán pegadas
do que estamos facendo
As cousas nunca se cambian de golpe
Pero non podes cansarte
Non quedes durmido
Porque o desta viaxe
Non é un camiño
Son mil, i hemos de andalos todos
E imos avanzando
Sen un soio silencio
Que o vento segue soprando
I este é o noso tempo
Tralas nubes
Versos de luz
Chaman a (marcan) un futuro
Que non está tan lonxe
Tralas nubes
Versos de luz
Hai que cambia-lo mundo
Botar fora ó podre
Porque hai un futuro
E non está tan lonxe